EP 1 461 509 numaralı patentin İtiraz Birimi tarafından iptal edilmesi üzerine patent sahipleri temyize gitmiştir. Temyiz talebi ilk temyiz dosyasında (T 2368/10) tüm dokümanların yanlış vekile gönderilmesi gerekçesine dayanmaktadır.
İtiraz prosedürü sırasında asıl vekil sözlü duruşmaya katılmak üzere ikinci bir vekil tayin etmiştir. İlk temyiz prosedürü tüm temyiz başvuruları geri çekildiğinden karar alınmaksızın sonlanmıştır. Bu nedenle patente dair süreç İtiraz Birimi tarafından düzeltilmiş olarak muhafaza edildiği formuyla tescil ücretinin ödenmesine ve istem çevirilerinin yapılmasına davette bulunan EPC Kural 82(2) yazısıyla sürmüştür. İlgili ücret ödemesi ve istem çevirileri normal ve Kural 83(3) altındaki cezalı sürede de ödenmeyince patent 6 Şubat 2017 tarihli karar ile geçersiz hale gelmiştir.
Yalnız bu aşamada enteresan bir nokta olarak itiraz sahiplerinden birisi tescil ücretini ödemiştir.
Temyiz sahipleri asıl vekilin dosyanın geçersiz hale gelmesinden ancak 30 Ekim 2017 tarihli yıllık ücret ödemesi aşamasında haberdar olduğunu ve 20 Ekim tarihinde mevcut temyiz talebiyle birlikte tescil ücretinin yatırılarak, diğer iki EPO resmi dilindeki istem çevirilerinin dosyalandığını belirtmektedirler. Patent sahibi bulunan temyiz sahiplerine göre geçersizlik kararı hükümsüzdür.
Mevcut Temyiz Kurulu kararında 6 Şubat 2017 tarihli geçersizlik kararından itibaren temyiz başvurusu yapmak için son tarihin 18 Nisan 2017 olduğunu (16 Nisan resmi tatil) ve temyiz gerekçelerine dair dilekçeyi sunmak için 4 aylık son tarihin ise en geç 16 Haziran 2017 olduğunu belirtmektedir.
Temyiz Kurulu temyiz sahiplerinin EPC Md. 122(1) altında hakların yeniden tesisi için talep yapabilecekken bunun yerine temyiz talebi yaptıklarını not etmektedir. Temyiz hiç dosyalanmamış kabul edilmiştir.